strëmiannik
strëmiannik (kaszëbsczi)
edicëjôPrzëpôdk | Pòjedińczô lëczba | Wielnô lëczba |
---|---|---|
nazéwôcz | strëmiannik | strëmianniczi |
rodzôcz | strëmiannika | strëmianników |
dôwôcz | strëmiannikòwi | strëmiannikòm |
winowôcz | strëmiannik | strëmianniczi |
nôrzãdzôcz | strëmiannikã | strëmiannikama |
môlnik | strëmiannikù | strëmiannikach |
wòłôcz | strëmiannikù | strëmianniczi |
wëmòwa:
znaczenia:
- (1.1) trzeci miesąc rokù w gregorijansczim kalãdôrzu.
zjinaka: òb. zestôwk
przëmiôrë:
syntaksa:
kòlokacëje:
synonimë:
antonimë:
krewnë:
frazeòlogòwé związczi:
etimòlogijô:
bôczënk: pisóne téż: strumiannik
òb. téż stëcznik ~ gromicznik ~ strumiannik ~ łżëkwiôt ~ môj ~ czerwińc ~ lëpinc ~ zélnik ~ séwnik ~ rujan ~ lëstopadnik ~ gòdnik
dolmaczënk: òb. w sekcëji dolmaczënk słowa strumiannik